Nasýl bir yaþam bu, Nasýl bir kader, Hiç mi gülmez inasnýn yüzü, Hiç mi hak etmez mutluluðu... Yüklenen sorumluluklarý artýk taþýyamaz oldu bu beden, Çöktü omuzlar, Çözüldü dizler... Bu hayat fazla aðýr gelmeye baþladý yorgun yüreðime, Her þeyden sýyrýlmak, Her derdi unutmak, Ve her acýyý silmek istiyorum hatýralardan. Buna gücüm yok biliyorum, Ama güç bulmak, Ayaklanmak istiyorum... Bir gün, Evet belki bir gün, Uzanacak bir el, Tutup doðrultacak, Yýkýlmak üzere olan bedenimi, Saracak, Sarmalayacak, Güç verecek... Buna inanmak, Bu umutla tutunmak istiyorum hayata, Yoksa ne bu beden, Ne bu yürek dayanamayacak...
ertan kalay - ardahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ertan kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.