kardan adamlar bile üþüyordu soðuktan o akþam ellerim buz tutmuþ gözlerimde yalnýzlýk beliriyordu apansýz akþam güneþi camlarýn buðulanmýþ yansýmasýnda ve geride mum gibi eriyen mutluluk hasret bir o camdan bir o cama geceyi mekik gibi dokuyordu aklýma birden sen geliyordun gece bir sen bir de yalnýzlýk oluyordu küf tutmuþ odamýn duvarlarýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
krsykp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.