MECBURMUŞUM

.
yalnýz yürüyorum ben bu yollarda
yokmuydu benimde karþýma çýkan
yanýmdan geçerken ayaðýma çelme takýp düþüren
olmadýmý ki sanýyorsun,,,

benim gözlerimde kaybolmaya
aðlatan göz yaþlarýmda boðulmaya
onlarýn mavi bakmaya
güçleri yoktu
benim aðaran saclarýmda
beyaz olmaya
kýrýþan yüzümde çizgi olmaya
hevesleri kalmamýþtý,,,

ses tonumda yüzleþmeye gelemediler
nefesimin kokusu aðýr geldi onlara

vicdanlarýnda görgüsüzlük
beyinlerinde saygýsýzlýk
yüreklerinde bencillik olduklarý sürece
ben yalnýz yürümeye mecburum,,,

benim ellerimden tutamadýlar
bakamadýlar gecenin sessizliðinde
sarhoþ gibi sallanan yýldýzlarýn dans ediþleirine
geçemediler yaðmur sonrasý
gökyüzündeki yedi renkli gökkuþaðýnýn altýndan


bulamadýlar pembe panjurlu evin yolunu
hayalleri toz pembe kaldý
ýþýklarý ise sönük
gölgeleri ise hep peþindeydi
onlar yalnýzlýða mahkumken
ben ise mecburdum.....

hasan kaya
mersin / 2011




.
Sosyal Medyada Paylaşın: