BEYAZ MISRALAR
Gün kýrýlýyor yine kevenlerin öksüz kollarýnda
Adsýz nehirlerin cürümkar kýyýlarýnda kadife kadife…
Susturdum inkârlarýmýn idam sehpasýnda ki sesini
Yüreðimde ki sevdaya saydým bütün aðýtlarýmý, kahýrlarýmý, mecmahlarýmý
Sahife sahife artýk anlatamam ki bu uslanmaz arsýz kendimi…
Öldür beni yüreðinde, otuz üçünden sonra artýk sevemem ki seni.
Görmek, bilmek, seni tanýmaktýr bende ki o aziz duygu
Yýkýlmak gibidir, sanmak mý yoksa dem tutan duvarlar arasýnda
Hangi derviþe sorarsan sor, sevginin bir ifadesi yok derler
Hangi taþa baþýný vurursan vur ölmek gibidir onsuzluk bir yerlerde
Tadým tuzum kalmadý bu yaþtan sonra, öldürdüm seni yüreðimde
Eskisi gibi deðilim, kafile kafile gelemem ki gözlerine…
Gün inceliyor yine kevenlerin dallarý arasýnda yavaþça
Bir kýlýç kesiði acýtsa da canýmý neye yarar artýk, nafile nafile…
Gecenin bir yarýsý, canýmýn ilk yongasý, ömrümün kanla dansý
Sisli mektuplarýn satýrlarýnda tenha ve yaðmurlu bir sevdamsýn
Fenerlerden firar eden ýþýklar yüzüme damlarken yumruk gibi
Uðruna bir avuç çamura benzemek ti kimi zaman? Biliyor musun?
Öldür beni yüreðinde, otuz kaçýndan sonra delire delire mi yaþasam…
TÝMUR ÝNCE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.