Dilek ve Temenni

’’Yanlýzlýk yüreðimi daðlýyor’’ diyesim geliyor,
’’Yanlýz mýyým’’ diye düþünüyorum. Yoo.
Çoluk çocuk, iþ güç.
’’Umutsuzum’’ diyeyim desem, o da deðil.
’’Çaresizlik’’ aman, uzak dursun.
’’Mutlu muyum’’ diyorum,
Yüreðim sýkýlýyor hemen ’’mutlu musun?’’ diyor,
Deðilim.
’’Dost’’ diyorum var mý? Yok.
Kapýsýný çalmadan gireceðim bir ev.
’’Gezinmeden’’ edilen muhabbet,
’’Acaba’’ demeden sarýldýðýn bir baþka sen,
Mutlu olabilir mi insan?
Olmaz elbet!
Bir kadehte iki el,
Bir pabuca sýðan iki ayak,
Deniz gözlerde tek bir bakýþ,
Tek düþünen iki yürek.
Nerde, ikiyi bir yapan baþka ben
Nerde, sende beni koruyacak o bilek.
Kooperatif toplantýsý gibi hayatýmýz,
Upuzun temenni, kýsacýk dilek...
Sosyal Medyada Paylaşın: