KEŞ AHMET

Daim dört yana bakýndý,
Bizim köyün keþ Ahmet’i,
Korktuklarýndan sakýndý,
Bizim köyün keþ Ahmet’i.

Çok zaman inmezdi daðdan,
Anlamazdý saðdan soldan,
Ýbret almaz ölü saðdan,
Bizim köyün Keþ Ahmet’i

Vardý epey mal, parasý,
Eksilmezdi hiç narasý,
Bazý tutardý sarasý,
Bizim köyün keþ Ahmet’in.

Dile dolak etti dini,
Gezerken sanýrsýn fini,
Ýçte taþýr nefret kini,
Bizim köyün keþ Ahmet’i,

Çene düþük, aðzý bozuk,
Ýnsani deðerden yozuk,
Millete çok attý kazýk,
Bizim köyün keþ Ahmet’i.

Düþmedi ilahi aþka,
Sevmedi kendinden baþka,
Olmalýydý keþke kuþka,
Bizim köyün keþ Ahmet’i.

Hep açým diye sýzlandý,
Çalýlýklar da gizlendi,
Çok yayýlý, çok tuzlandý,
Bizim köyün keþ Ahmet’i.

Gördüðüne göz, kaþ attý,
Pas vermeyen taþ atý,
Yumaþakçalara iþ attý,
Bizim köyün keþ Ahmet’i.

Para, pula gani idi,
Görünürde bani idi,
Dilindeki mani idi,
Bizim köyün keþ Ahmet’i.

Bazý zaman kortak oldu,
Kimi zaman mertek oldu,
Oðlu ile ortak oldu,
Bizim köyün keþ Ahmet’i,

Oðuzsoylum der tükendi,
Murdara boyun bükendi
Öyle bir tatlý dikendi,
Bizim köyün keþe Ahmet’i


08.12.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: