Suskunluðuna dair söyleyebileceðim birkaç kelime var
Ya yoksun dilimde sancýn Ya da ateþ olur varlýðýn Sise gömülü gece Sabah ezan sesi sessiz Sönen mumlar þahit
Sensizliðime
Sevda ise kanadýný kýrýk kuþun kuþkusunda Konacaðý pencere kilitli Yaþamý ise gayya kuyusu kadar gizli Kaç kere döner býrakýp gittiðin ülkeme
Mezopotamya gibi saklý bir uygarlýk Krallýðý mezarlarda ölü Tapýnaðý aðzýný kapamýþ bir köprü Tek bir geçiþ hakký o da kýrýp gittiði dünü
Düne dair söyleyebileceðim birkaç kelime var
Ya yarýn gelir öksüz Ya da bugün, dünden belli acý bir sitem, yolu düz Buhara uðramýþ göz Ateþinde yaðan yaþ Sokaklar kývrýlýr bu acý bir düþ
Düþün ortasýndan geçene uðrayan tek söz
-Yokluðunun üstünde alacalý duran yara_ Saracaðý bez kaný durdurmakta deðil Geçip gittiðin damarlardan kaný boþaltmaktan yana Asil midir bu renk Yoksa aþüfteliðin boyasýnda ham madde mi oluþturmakta
Sosyal Medyada Paylaşın:
İklim KONUK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.