HAYAT OKULU MUZUNU OLUYORUM

akla kara gibi olduðumuzun farkýna varmadan sevmiþiz
benim olmadýðýn halde sana taptým
iki zýt kutuplardayýz ne dediysen ben tersiyim
bende isterdim sarýmak
gülmek eðlenmek gezmek
istemezmiydim omzuna yaslanmak
ne yapsak olmadý,
akla kara gibiyiz tutamadýk þu dilimizi
herþeyi becerdim
bir sevmemeyi beceremedim
oysa
senin için
bir zeytin bir tere yaðý yada çörek olamadým
masana kurulamadým
gözlerine bakamadým,
elini tutamadým
avucuna gül koydum para koyamadým
sadece sevdim uzaktan uzaða býkmadan
uykularýmda rüyamda baktýðým anda her zaman her þekilde sevdim,
bir anlamadýn bir dinlemedin beni vurdun ve gittin.
ip gibi ilmek ilmek yaptýn büktün bir kenera attýn,
saðlýk olsun saðlýk olsun
yeterki sen mutlu ol
anladým ki
kader gülmeyince gülmüyor
aþk sevgi savdalanmak yetmiyor
o yüce kelimelerin deðerini bilecek insan az çýkýyor,
her kes bir amaç gaye farký düþünce içinde
öyle yorgunum ki

yorgunum kayalýðýn üstünde duran çýnar ancý kadar
yorgun argýn maviye bakýyorum martýnlarýn þarkýsý çok da hoþ,
kayalara vururken dalga balýkcýn çýðlýklarý böler uykumu
böler rüyamý
bölmeyin rüyamý
þöyle derin derin maziyi hatýrlamak istiyorum
hatýrladýkca gelecek iyi olacak
çünkü hayat okulu mezunu oluyorum

irfan kökten
Sosyal Medyada Paylaşın: