YAŞADIKLARIMIN LAMBASINI SÖNDÜRDÜM

Öylece gülümsetiyor bazen içimdeki hýrs ezilirken,
Ruhlarý yutan iri diþli dinazorlar þehrinde korkarken,
Ürkek korku filminde bir çocuk misali o saklanýrken,
Yaþadýklarýmýn lambasýný söndürdüm,
karanlýða gömülsün belirmesin hemen...


Bir koskoca saklý bahçede þimdi sessizlik senfonisi,
Arasýnda uzanmýþ tutarken eli çiçekleri sarý mineli
Saç sakal birbirine karýþmýþ mazisine gözler ateþ yangýný,
Yaþadýklarýmýn lambasýný söndürdüm,
karanlýða gömülsün belirmesin hemen..



Bir adam bir kadýn çýkmazlarýn içinde mazidendi o elleri,
Yaþlý yorgundu kadýn,göz kapaklarýndan çizgilerinden belli,
Sarýlmak istedi doyasýya mazisine baþý birden ah öne eðdi ,
Yaþadýklarýmýn lambasýný söndürdüm,
karanlýða gömülsün belirmesin hemen..


Özlemleri bavul bavul yükleyip,
Hayali bekledi bekledi..








Sosyal Medyada Paylaşın: