ufuk çizgisi

BÝR BEN BÝLÝRÝM...!

Bir ben bilirim sanýrdým,yalnýzlýðýn hüznünü....
Bir baþýnalýðýn garipliðindeki,boynu büküklüðü.
Gördüm ki,
Bir yýðýn yalnýzlar ordusu,çýðlýk çýðlýða..!
Atmýþlar kendilerini sahile,yürek sancýlarýyla...
Sahilden,enginliðinde semanýn...
Ufuklara,uzun uzun,dalgýn dalgýn bakanlar varya...
Onlarýn özlemlerini,nedenlerini,gönül sýzýlarýný...
En iyi ben bilir,ben anlarým...!
Ümitle bekleyerek,
’’-Belki ha þimdi,ha acýk sonra çýkýp gelecek,gelecek....
Hatta,olmadý arayacak,arayacaklar en sevdiklerim beni.’’,diyen...
Suskunluðun özlemlerinde...
Sessiz yüreklerin,çýðlýk çýðlýða davetlerinde..!
’’Bazen’’,Elimdeki telefondan...
Heyecanla,umutla,içimin içime sýðmamýþlýðýnda...
Pürtelaþlýðýmla,ummalarýn girdabýna savrularak...
Çeviririm,ezberimde kalan herhangibir numarayý....!
Sal,bir ses duyabilmek için...
Numaranýn kime ait olduðuna bakmadan .
Ve,hatta önemsizliðinde bunun..!
Bazende,geçiririm içimden...
Kendimce ....
Daldýðým,dostlukla bezeli düþlerimde....
Söylenerek,sessizce kendi kendime..!
’’-Olur ya,iþden çýkýnca ararlar,kimbilir’’ ,diye..
Elimde telefon,heyecanla bekler dururum.
O,çok özlediðim sesleri...!
Derken..,
Aniden zil çalar,koþarým telefona,evdeysem...
Koyulmuþken,kuru-yavan,acý soðan kendimi doyurmaya...
Yok...
Bir baþýnalýðýn avareliklerinde dolaþýyorsam...
Kös kös ,sokaklarda...
Gider,tir tir titreþen ellerim çalmýþlýðýnda telefonuma...
Onu,sanki sesin sahibini okþamýþlýðýmla okþayarak kavramýþlýðýmda..!
Sonramý...?
Son..ra..mý ?
Özür dilerim,
’’Yanlýþ numara’’diyen sesin týnýsýyla irkilirim...!
Yýkýldýðýmý ele vermemenin telaþý sinen sesimle...
’’-Yok ziyaný....sesinizi duydumya..! ’’ derim,kem kümler arasýnda..!
Titreyen sesime hakim olmaya çalýþsamda...
Gözyaþlarýmýn yanaklarýmý yýkamýþlýðýna engel olamamýþlýðýmla...
Ve,sonra...dalar giderim..!
O bitmek tükenmek bilmeyen,bizar eden sessiz beklemiþliðin koynunda...
Yalnýzlýðýmýn ýssýz çöllerine gitmecesine...
Kimi ansa...
Toplayarak kendimi yeniden,
Çekip çýkararak ben beni,bir baþýnalýðýn ürküten sükunundan...
’’-Yinede arayýn beni..
Varsýn,yanlýþ numara deyin..! ’’ ,derim.
Ýçimin yangýn yerine dönmüþlüðünde.
Hayal kýrýklýðýmla,umutlanmýþlýðýmýn gel-gitlerinde..
Koyulurum kendi kendimle söyleþmelere..!
’’-Ne olur ne olmaz,sesim ulaþýr...
Sesim ulaþamasada belki kalabalýkdan,gürültüden.....
Merak eder birileri benide..! ’’
Diyerek takýlmýþlýðýmla züðürt tesellileri’nin çarkýna..!
O,son meraklandýrdýðým...
Hiç mi hiç görmediðim,
Ama,daldýðým hayal aleminde,yüzünü yarattýðým kiþiye...
Ýþte ondandýr,
Benim,kalabalýkda yalnýzlarý oynayan...
Ýnsanlar ordusundakileri anlamam..!
Bir bakmam yeter..
Onlarýn gözlerindeki o solgun bakýþlara..!
Ve,derim ’’Fýsýltýyla’’ kendi kendime...
’’-Oda benden..!’’ diye....
’’-Oda benden..!’’ diye....

Meral TÝCE
Meral ÇELLO

Sosyal Medyada Paylaşın:

MERAL TICE Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Masum bir veda // Dosta dair Aldandık **Kısa bir düş.** Salıncak DUR YOLCU ! UMUT ''yaşama gelme sebebimiz annelerımız'' sahte huzur .Tek şifa ilaç, sevgi olması dilegimle...