Bazen sanki hayatým elimden kayýyor, onu istediðim gibi yaþayamýyorum,
Sanki duygularým bende deðil, onlarý kendimce hissetmeyi baþaramýyorum,
Bana söylenenler, benden istenilenler, beklentiler, hep beklentiler engelim,
Dilerim ahret yurdunda farklýsý olur, bu dünyada böyle geçiyor günlerim...
Þu anda yaþadýklarým, az önce olanlar, yýllar öncesinde ve hatta sonrasýnda,
Neler geliyor önümüze, nelerle meþgul oluyoruz yaþarken bu garip hayatta,
Ýstemediklerimle bir aradayken hayatýn cehennem olduðunu düþünüyordum,
Geldiðim bu yerde de hala öncekilerin izleriyle neredeyse ayný düþünüyorum...
Neden böyleyiz? Neden bu dünyada ve ötede farklý arenalarda ama aynýyýz,
Burada yaþadýklarýmýzýn benzeriyle mi ötelerde de yaþamak durumundayýz?
Belki de öyleyiz, belki deðiliz, her hal-u karda yapýlacaklarý bizimle birlikte,
Yol alýyor, bütün bunlarýn farkýnda olsak da hayatýmýzý yarýnlara ertelesek de...
Düþünüyorum da, acaba gerçekten düþünen insanlar mýyýz biz iki bacaklýlar?
Belki öyleyiz, belki de deðiliz, detaylý düþünecek olursak bunlardan ne çýkar?
Þimdilerde böylesi detayda düþünecek kimse kalmadý bulunduðumuz arenada,
Öyleyse artýk uzaklaþalým bizler de, böylesi olmadýk mekanda ve zamanlarda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.