SEBEBİMDE SEN VARSIN
Hangi konu açýlýrsa açýlsýn,
Sözümde sen, sohbetimde sen varsýn.
Hangi fasýl geçilirse geçilsin,
Bahanemde, sebebimde sen varsýn.
Geldiði an aþkýn ilham perisi,
Zapt olmuyor duygularýn gerisi..
Gönlüm sanki gece baþý çerisi,
Yine üç beþ nöbetimde sen varsýn.
Bir tek gece senden ayrý yatmadým,
Helal aþýmýza haram katmadým,
Hiçbir yere sensiz adým atmadým,
Sýlada sen, gurbetimde sen varsýn
Ev halidir tartýþsak da arada,
O sorunu yine çözdük orada..
Allah sevgisinden sonra sýrada,
Gönül denen mabedimde sen varsýn.
Sen benim 34, yýllýk karýmsýn,
Daima medarý iftiharýmsýn!
Gururumsun, þerefimsin, arýmsýn;
Adabýmda, edebimde sen varsýn.
Birlikte büyüttük torun torbayý,
Bir tabaktan içtik ayný çorbayý..
Tuþ ettikse hayat denen zorbayý,
Güreþteki kispetimde sen varsýn.
YAÞ der; dolmaz bu sevdanýn miadý,
Yegane hazinem geçmiþin yadý..
Sensin benim hayatýmýn miladý,
Ezelimde, ebedimde sen varsýn.
08.12.2011 / Saat: 03.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.