Bilirim o duyguyu. Düþmemek için dengede kalmanýz gerekir. Ama denge arayýþý bile korkutur sizi. Çünkü aþaðýsý uçurumdur ve siz düþme riski ile karþý karþýyasýnýzdýr hep. Rüzgarýn kuvvetli esmesi sizin için bir tehdittir. Halbuki rüzgardýr esmek ister. Rüzgara kýzarsýnýz, Rüzgarla aranýz açýlýr.
Birilerinin yanýnýza yaklaþmasý sizin için tehlikedir. Ben de bakayým, ortak olayým derken sizi aþaðý düþürebilir de. ’Yaklaþma !’ dersiniz. Onlarla da aranýz açýlýr.
Korkular seyir zevkinizin içine eder. Sorgularsýnýz . ’Acaba baþka bir yerden mi baksam aþaðýlara. ’Yada bakmasam mý?
Belki vazgeçersiniz manzaraya bakmaktan. Ýþte böyle. Tehlike baþ gösterdi mi, fikriniz de deðiþir . Kendinizi kaybetmemek adýna vazgeçersiniz .
Sosyal Medyada Paylaşın:
boşbakış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.