...... -ensesine ateþlesem de çýðlýðýmý, zevk alan bir yaný var yokluðunun öldürmekten...
Hayallerinin resmine ayak basmýþlar sevgili Eski gömlekli çocuklar gibi itilmiþ sokaklarýn göbeðine Çiðneyen çiðneyene... Üzülme... Her gözyaþýnýn pabuçlarýnda biraz yýrtýklýk var ne de olsa ...
Sahi sen Kirpiðinden aldýrdýn mý hiç g/özyaþlarýný Kaç kez doðurdun þakaklarýnda o tebessümleri.... Benim hiç olmadý da bir bebeðim Çizgilerimde hep ihtiyar bir gençlik oturdu...
Sorsalar neresinde büyüklük bu sevginin Tüyü belirmemiþ bir toyluktur derim adýna Sen say ki köþesine giz düþmüþ birþey iþte...
Bilirim yasaklý ülke senin oralar. Kulacýndan köpük köpük aþk daðýlsa da Boðulmasý an! Yaþamasý zor bir okyanus...
Baþkentine uðradýðým o günden beri Bakýþlarýmda danseden duygularýma durun da diyemiyorum Affet ( ! ) Sevmek kadar ümit etmek de yakýþýyor insana ! Savaþlar kimin umrunda... Seviþmeler uçuklatýrken dudaklarý
Öyle La Fontein’den masal gibi bir þiir deðil bu Bildiðin çarpýntý geçiriyor dizeler... Acili arayýp parolayý söylüyorum ’Sen!’ diye
//...Öldürecek misin sevdamý Yaþatmak için bir sebebin olmalý...//
... Anladým sevgili Sen hep lal duruþunda kalmýþsýn Gelme artýk... Acillik tarafýma sakinlik çöktü ömürlük...
(G/ittim kendim kendime....)
@Nk’a Sosyal Medyada Paylaşın:
Karakız-Anka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.