sevme yetisiydi ellerindeki toz-duman...
sanki özlem kokusuydu bitiþlerin...
belki boþa deðildi
bunca yaktýðým aðýt ve zaman...
bitiþik iki kelime ve bir nokta
kapýsýnda sanýrsýn asýlý iman...
bakýþlarýnýn obruðuna tutulu
tek parmak koca bir yürekti oysa benimkisi...
ayaklarýmýn kýrýk bastýðý semaya
yarým kadeh þimdi ruh serpintisi...
küf kokuyor tenime düþen kar
kor deðilde
kül mü yoksa...
yoksa gidiþindeki köz mü
bu düþen beyaz pullar
niye sýcak...
niye kuru...
yanlýþ mý kavradým
yaðan beyazýn soðuk ve ýslak olduðunu...
neyin karasý gök gözlerindeki ecel...
kanatlarýnýn acelesinde
pençesinde dudaklarýnýn
nedir bu aþikar ezel...
gökkuþaðý kovalamak
ufku boyamak dururken beyaza
saçlarýnýn kýzýlýnda yaþatmak dururken sevdayý
ufuk denen kervaný
ta’rumar kýlmakta nerden çýktý?..
gücüme gidiyor!..
kalan ömrüme sinen hüzün...
aðýrlaþan yerkürenin
anoson kokulu kemik yýðýnlarý...
zoruma gidiyor sevgili!...
yürekte yüzen adalarýn,
"hoþça/kal." yýldönümleri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.