gecenin ayazýnda; üþümekten kavrulmuþ edasýyla, içine gömdüðü gizli davasýyla, çýrýlçýplak bir kalp geziniyor....
gecenin ortasýnda; yalnýzlýktan yýkýlmamýþ havasýyla, çaresiz deðilmiþ gibi bakýþlarýyla, çýrýlçýplak bir kalp geziniyor...
gecenin bitim noktasýnda, "inanmak yok artýk" dediði anda, yine o ýþýk beliriyor, bu çýrýlçýplak,üþüyen kalp; yine ýsýnmak için ona yöneliyor... ama o yine,tüm sahteliðiyle kayboluyor....
artýk doðan hiçbir güne, inancý kalmadý o kalbin... fecir aldattý ya onu sürekli, artýk hiçbir ýþýða güvenmiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
KIŞ GÜNEŞİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.