özledim seni

Özledim seni bir annenin yavrusunu hasretle özlediði gibi

Özledim o sarý saçlarýný buðday tenini yem yeþil gözlerini

Özledim be zalim her ne kadar yalanda olsa seni seviyorum deðiþini

Özledim seni kuru topraklarýn yaðmuru gecenin güneþi özlediði gibi



Kaldým yapa yalnýz bir baþýma buralarda güneþler doðmuyor sabah olmuyor

Bedenim sensizliðin acýsýný yaþýyor gözlerim yaþ yerine kan aðlýyor

Ýçimde dinmek bilmeyen fýrtýnalar hasretin bedenimi inletiyor

Durmuþ dünya sanki, durmuþ zaman, aldýðým nefes bile beni kahrediyor



Sen gittin gideli gülmedi yüzüm kimseyle sohbet etmedim

Ne güllere su verdim, ne saçýmý taradým nede kuþlarýna yem verdim

Artýk baðlama çalmýyor, türkü okumuyorum yani her þeyi boþverdim

Sen gittin gideli evim virane, kalbim harabe, ben ise derbederim



Özledim seni aðacýn suyu gülün bülbülü özlediði gibi

Özledim sohbetini sözlerini özledim beni yakan o gözlerini

Özledim derdini kederini özledim tepeden týrnaða her yerini

Özledim seni mecnunun leylayý ademin havvayý özlediði gibi özledim

Adem Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:

zirve_kentli Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

bir insan tanıdım şımarık kız herşey gözlerinde başladı gelirim ya korkuyorum birtanem geldiğimde sen yoksan GÜL sevgi melek yüzlü olan herkeze armağan olsun seni seviyorum gece saat 12 dir Ey sevgili görmeden sevdim seni göremden iman ettim sana