Sessizce bir buse kondurdum yanaðýna O kadar güzel uyuyordun ki kýyamadým Derin bir nefes alýp kokunu içime çektim Bu duygu için herþeyimden vazgeçerdim Ama sen benimsin canýmsýn sevdiðimsin Seni saatlerce izlesemde doyamýyorum Saçlarýmý okþayýþýn beni alnýmdan öpüþün Beni hergün daha çok aþýk ediyorsun kendine Ben sensiz yaþayamam sen kalbim oldun artýk Kalp atmadan insan yaþayamaz var olamaz Hayata baktýðýmda o kadar mutsuz olan var Küçük birþeyin onlarý nasýl mutlu edeceðini Bilseydiler belki hiç acý çekmez mutlu olurlar Tek bir buse küçük bir gülümseme mutluluk Vermezmiydi acaba onlarada sevmezlermiydi Küçük þeylerle mutlu olmayý bilirlerdi o zaman Ben seni çok ama çok seviyorum bitanem Ve artýk bi misafirimiz var her yeni güne günaydýn Diyerek uyanacaðýz bebeðimizle sevgiyle huzurla........
Sosyal Medyada Paylaşın:
prenseshasretim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.