ne güzelsin anne
kokunla büyümek
varlýðýnla büyülenmek
hissetmek saçlarýný baþýmda
sözlerinle yolumu bulmak
en i mgeli þiir
ne güzelsin anne
sanma ki hissetmiyorum (seni)
inan ki doyum olmuyor rahmetine
inan ki yorumsuzum ’yavrum’ deyiþinde
öyle iyisin ki
biliyorum bir þeycik olmaz bedenime
üçüncü dünya savaþý çýksa da
ve önüm(üz)deki kýþýma tipi yaðsa da
küçük avuçlarýmý tutan ellerinin sýmsýcaklýðý
yeter ömrüme güneþ kalmaya
ne güzelsin anne
hayraným karþýlýksýz bakýþlarýna
beni kucaklayýþýn
beni yarýnlara hazýrlayýþýn
beni tatlý tatlý öpüþün
bana katlanýþýn
yaramazlýklarýma sabrediþin
en bayýldýðým zamanlar
en sevdiðim sen
ne güzelsin anne
yanýnda canýnda hayata tutunmak
kucaðýnda uykuya dalmak
seninle günün yirmi dört saatini paylaþmak
baþka bir sevinç
baþka bir destan
- belki gerçek aþka gebe buluþma budur-