ÇOCUKLUĞUMU ÖZLEDİM
Çocukken köyümde çobanlýk ettim,
Koyun, kuzu gütmesini özledim.
Çalý duldasýnda uykuya yattým,
Oðlaklarýn yitmesini özledim.
Sabah erken tüm vücudum donardý,
Kuþlukta sýcaktan içim yanardý.
Zorlanýrdým bazan burnum kanardý.
Dulda bulup yatmasýný özledim.
Anam azýðýma koyardý sucuk,
Yanýma gelene olurdum gýcýk,
Yalvarsa kimseye vermezdim azcýk,
Ele hava atmasýný özledim.
Anlamý var yüreðimde sýzýnýn,
Gözlerime dolan saman tozunun,
Yük binince kaðnýdaki mazýnýn,
Yanýk, yanýk ötmesini özledim.
Kör Hacý derlerdi bir bekçi vardý,
Bir çocuk çobandý sanki tek derdi,
Bazen kýzar kulaðýmý çekerdi,
Onun bana çatmasýný özledim.
Hava kararýnca giderdi Apak,
Aþaðý bahçe bize olurdu sapak,
Ýþte o an kirazdaki tada bak,
Çekirdekli yutmasýný özledim.
Seherin vaktinde kýra çýkardýk
Ordan eþeklerle odun çekerdik,
Sivrisinek için kerme yakardýk,
Onun bile tütmesini özledim.
Akþam olur bað, bahçeyi soyardýk,
Duyulunca bolca azar duyardýk,
Kýþýn toplanýrdýk kýzak kayardýk.
Karda yarýþ etmesini özledim.
Hasreti gönlümde bizim obanýn,
Yoktu derdi Metin gibi çobanýn
Çok fazla haylazdým, caným babamýn
Kaþlarýný çatmasýný özledim.
19.01.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.