Herkes yâr’i ile ederken seyran
Hiç kimse tutmuyor elimi benim
Tükendi hevesim, gönlümse viran
Aðýt esir aldý, dilimi benim
Yad’ýn güzeliyle varýp tanýþmam
Zarýmdan ölsem de asla danýþmam
Sevda limanýna daha yanaþmam
Kader hep baðladý yolumu benim
Güneþ ufka sessiz sesiz inerken
Hasretin acýsý gönle sinerken
Kelebekler bile koza örerken
Erkenden kýrdýlar dalýmý benim
Neden’dir bilinmez gülmüyor yüzüm ?
Yýllardýr bu hale bulamam çözüm
Kendime de artýk geçmiyor sözüm
Çaresizlik büktü belimi benim
Umudum ati’de kaç mevsim geçti ?
Yâr’imin hasreti, canýma yetti
Kurudu yapraðým baharlar bitti
Hiç kimse sormuyor, halýmý benim
Tükenmez hasreti karadýr yazým
Teller düzen tutmaz kýrýldý sazým
Anlamý kalmadý baharýn yazýn
Yoksulluk baðladý, kolumu benim
Derin yaralarým nasýl sarayým?
Söyle senden baþka kime varayým ?
DURAK’ým der yâr’im nerde arayým ?
Dalgalar batýrdý, salýmý benim
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
2011...KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.