KİMSE AĞIRDAN SATMASIN KENDİNİ
kendi sesizliðimizde yorgun yamalý yüreklere sahibiz iþte
sorsan herkes bundan önce ki hayatýnda gladyatördü anasýna satayým.
bildiðim önceden de vardý uþaklarý krallarýn
ve sokaklarýn orospularý...
velakin reankarnasyona inanmadýklarýný da söyler ayný kralýn varisleri.
inkara meyilli, sevmelere yakýn yaþýyoruz vesselam,
tuttuðumuz elin mutlu ettiði anlara sayamýyoruz bir türlü
giderken ardýnda býraktýðý enkazýmýzý.
hadi ordan!
kimse aðýrdan satmasýn kendini,
en azýndan hepimiz, biz olmadan mutlu olunabilmesini kaldýramayýz,
isteriz ki ölsün bizden giden,
ölümünü dilediklerimizin dönmesini dileyecek kadarda saçmalarýz hatta.
-hortlak denir ona ve genelde korkulur bunlardan-
ki kalksa mezardan en sevdiði akrabasý
gör bak kaç saniye tutuyorr bilmem kaç mertenin adýmlanmasý...
velhasýl kendi sessizliðimizde yorgun yamalý yüreksizleriz iþte
ne sevmeyi becerebiliyoruz, ne de bir tende tatmin olabilmeyi,
ama diyorum ya sorsan,
hepimiz kazanovayýz, hepimiz kraliçe elizabeth...
k.koçyiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.