Yâr, dizinin dibinde her gün yatmak üzere Yad ellerden gelerek, “nerde?” diye sorarým. Pencerene uzanýp seni tutmak üzere Sarmaþýk gül olur da duvarýný sararým.
Kokumu senden alýp rüzgârlara salarak, Her yörede arayýp muhakkak ki bularak, Yoksan, yapraklarýmý daðýtýp da yolarak, Esen yele tutunup tüm evreni tararým
Turnanýn kanadýna selamýmý bindirip, Senin olduðun yere öncü diye gönderip, Habersiz gelenleri tekrar geri döndürüp, Ses, seda çýkmayýnca üzgün, mahzun dururum.
Þiire mýsra mýsra canýmdan can katarak, Aþk üstüne yazýlmýþ ne varsa göz atarak, Ýmkan olsa zamaný az daha uzatarak, Sayfa sayfa çevirip senden izler ararým.
Gelip çatýnca ömrün son demi, son cumasý Kalbim aþkla kavrulur durmaz hiç acýmasý? Ne zaman biter?Bilmem, gönlümün sancýmasý. Vuslatýn saatini hep umuda kurarým
Üstümden esip geçti acýlarým yel gibi, Sevdan önüne katýp sürükledi sel gibi, Bu aþk üç, beþ gün deðil, bir ömre bedel gibi. Doldururken vademi "deðer" diye yorarým.
NÝLÜFER SARP___________30.EKÝM.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.