Bu sabah tevafuk oldu, siyah beyaz bir Türk filmine rastladým,
Her zaman transit geçerdim, birdenbire seyretmeye baþladým,
Kurgudaki yapaylýkla olay örgüsündeki düzen hep aynýydý yine,
Bunlar þaþýlacak rastlantýlar deðildir, eski Türk filmlerinde...
Düþünüyorum, hayat da siyah-beyaz mýydý çocukluk yýllarýmda?
Belki de renkliydi, siyah-beyaz gözüküyor þimdilerden bakýnca,
Çocukluðumuzun verdiði renkler de olabilir farkýnda gözükenler,
Geçmiþte kaybolan hatýralar da olabilir bizlere farklý gözükenler...
Kadýn kanser hastalýðýna yakalandý ve çok sevdiði ailesine karþý,
Her zamankinin aksine oldukça kaba saba davranmaya baþladý,
Daha hayattayken onlarý kendisinden soðutmak içindi onca çabasý,
Ölmeden önce onlarýn kabul etmesini saðlamak içindi davranýþlarý...
Önce þýmarýk bir çocuk davranýþýyken birden öðrencisi ona aþýk oldu,
Denk gelip konuþacaklarý anda eþi de gördü onlarý, elbette þok oldu,
Onlar iyi niyetle konuþmaya çalýþýrken kýzýn da erkek arkadaþý gördü,
Farklý amaçlarla bir arada olduklarýný söylemekle sürdü olay örgüsü...
Bu karmaþalýklarla devam ederken eski Türk filmi acýktýðýmý anladým,
Kötülüklerin baskýn olduðu yerdeydim, fazla süremeyeceðini anladým,
Sanýrým orayý býrakýp kahvaltýma döneceðim, film yerinde bekleyebilir,
Zamaným kýymetlidir, böylesi acýlarla heba edilmesi zarar verebilir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.