zaman sokaðýn karanlýðýna þutladý bizi sikindirik bir dünyanýn kapýlarýný açarak
ben tanrýnýn çocuðu deðildim galiba yaðmur bana yaðýyor bana doðru yaklaþýyor alçak bulutlar ve yetimhanede boktan bir müdür nutuk çekiyor
bu sokaklarý ben mi kirlettim sanki yoksa sizin o kutsal normlarýnýz mý sýçtý dünyanýn içine
bir çocuðun gözyaþý neyi anlatýr havai fiþek gibi seyre daldýnýz kýzýlaðaç kabuðunda tabutlar geçerken öyle bir yangýn yeri ki kalbim
dilimdeki kýrlangýç öldü
tüm nehirlerin önünü kesen cellatlar ne kadar tümevarým-tümdengelim sözleriniz varsa alýn kýçýnýza yapýþtýrýn þenlikli bir bahar gibi nemrut’ta güneþin doðuþunu izleyin
tanrýlarýn kollarýnda gördüm çocuklarý
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.