Yolculuk

Yerimi aldým cam kenarýnda
koridorda yolculuk etmek sýkardý beni
biliyorsun zaten
araç az sonra kalkacak
muavin avaz avaz baðýrýyor
"Ýstanbul yolcusu kalmasýn kalkýyor kalkýyor"
evet can tanem gidiyorum
senden kilometrelerce uzaða
gidiyorum
ne valiz ne de bir eþya aldým yanýma
peki þu kör olasýca aklýmdan
nasýl çýkaracaðým seni
unutturacak mý seni bana
aradaki mesafeler

Ardýma hiç bakmýyorum
bile bile ön koltukta aldým yerimi
gözlerim sadece sollama þeritlerinde
arada bir virajlar daðýtsa da görüþümü
sadece yola bakýyorum
sadece altýmda kayýp giden
sýcaktan erimiþ zift dolu taþlara
peki sen de böyle kayýp gidecek misin
ardýmda kalacak mýsýn
hiç görmeyecek miyim seni
peki ya hayalin düþerse gözlerime
o zaman ne yapacaðým


Telefon numaramý deðiþtirdim
valla ben bile bilmiyorum
iki mi üç mü nasýl baþlýyor
tanýþtýðýmýz tarihi de unutabilsem
her yýl o gün gelince ne yaparým
nerede teselli ararým


Mola yerine geldik önümde bir masa
kirli bir kül tablasý
lekeli þekerlik
yamuk yumuk duran sandalyeler
o gittiðimiz bahçeyi anýmsattý nedense
ne yapacaðým sensiz seninle
herþey seni böylesi hatýrlatýrken
en iyisi iyi bir doktor bulmak
Beynimde hafýzamda seninle alakalý
ne var ne yoksa sildirmek


Ve son durak
yavaþ yavaþ otobüsten iniyorum
sanki sen karþýlayacaksýn beni burada
gözlerim tanýdýk bir yüz arýyor
oysa kurtulmak isterken
herþeyden ve senden
derin bir nefes alýyorum
yeni bir yaþam için
köprüye doðru yürüyorum
saðýmda solum da korna sesleri
ne kalabalýk bir þehir
oysa herkes yalnýz yürüyor
git demiþtin ya
temelli gidiyorum

Gökyüzü mas mavi
deniz koyu mavi
martýlarýn sesleri
delik deþik ederken beynimi
ben çoktan çýkmýþtým
köprü demirlerinin üstüne
son kez aðlayarak
son kez adýný anýyorum
bu hunhar yaþamda
elimi hiç tutmadýn
düþüyorum Azize
gökyüzünden yeryüzüne
aþkýn nankör eden hýzýyla.

azaptar


Sosyal Medyada Paylaşın: