Sessiz bir niyaz, ne müthiş sürur-u haz!

Ýþte yine
Sensiz bir anýmda

Bilsen ki
Sen ne hoþun
Aldýðým soluksun

Heyecanýmsýn
Varlýðým adýna niyazsýn

Sen yarýnýmsýn
Hayallerimi okþayan
Gül hasreti kokum, þiarýmsýn

Sana
Ulaþamadýðým

Her bir an
Sanki çölde susuz kalmýþ
Çaresiz ve periþaným

Sensiz
Geçen zaman
Ve giden her an

Bir hücre hayatý
Yaþatýyor sineme elbette o an

Sen
Bilemezsin


Neler çektiðimi
Sen göremezsin
suskun ve nacar halimi

Bunun için
Hissederek seveceksin
Çünkü yoksun


Sen
Nasýl fark edeceksin

Sen
Hicraný yazarsýn


Güfteler yapan
Sazýnla adeta arkadaþsýn

Sineme
Býraktýðýn haz
Melalinde sýzlayan naz

Ne acýlar yaþattýðýný
Anlatan bu niyaz

Sen
Köþesinde kederini
Mýsralara döken

Issýz
Gecelerde
Dalgalara seslenensin

Sen
Geceden
Umut bekleyen
Sinesine ekilip sabredensin

Sen
Nasibi
Ýdrak ederek

Hilkatin mucibince
Ne hoþ süzülen bir nasipsin

Nedense
Yüreðini gizleyensin

Ruhuma
asudelik Bahþeden deðersin


Sen
Her zaman sessizsindin
Yalnýz kendi halinde kederdin


Baþka nefeslerin
Dertleriyle dertlenendin esindin

Sen
Sabredensin
Mühleti bilensin


Ne müthiþ
Ve deðerli olan
Bir düþünensin nefessin


Mustafa CÝLASUN


Sosyal Medyada Paylaşın: