Sabahýn bu kör vaktinde sanki akþam gibi gözlerim kapanýyor,
Gidip yataða girsem uyumak zor olmayacak, sanki beni bekliyor,
Akþam bile böyle uykulu deðildim, yataða girince uyumuþum ancak,
Böyle giderse ilerleyen saatlerde yapýlacak iþlerim sonraya kalacak...
Biraz dýþarýya bakayým dedim, köpek kuyruðunu sallayarak koþtu,
Minnoþ zaten kapýyý kim açarsa onunla ilgileniyor, yine oraya koþtu,
Komþum iþe gidiyordu, eskilerde benim de hep yaptýðým gibiydi hali,
Aramýzdaki fark sadece benimki çok daha erken kalkýp yola düþmekti...
Þimdi kahvaltý saati, en sevdiðim zamanýdýr günün ama o da çekmiyor,
Bugün depresyondayým sanýrým, belki kullandýðým ilaçlar bana yetmiyor,
Rahmetli annemin dediði gibi memlekete gideceðim, orasý beni bekliyor,
Çocukluk yýllarým kapýnýn arkasýna saklanmýþ, gitmem için cilve yapýyor...
Televizyonda ’Mahallenin muhtarlarý!’ný gördüm, genelde yapýldýðý gibi,
Eski dizileri ýsýtýp sunuyorlar, akýllarýna gelmiyor yeni bir dizi çekimi,
Olsa da olur olmasa da, ben kendimi alýþtýrmamaya çalýþýyorum onlara,
Emeklilik hayatýnýn da kendi içinde sorunlarý vardýr, zordur onlar da...
Çayýn demlendiðini sanýyorum, kalkýp kendi iþime bakmalýyým þimdi de,
Kahvaltýdan sonra yapacaðým iþler var, onlar kalmamalý benim zihnimde,
Açýklarsam uygulamak gerekir, kendimi bildiðim kadarýyla tembelimdir,
Sonrasýnda yapýlacaklar belli deðil, günün her saatinde deðiþkenimdir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.