Sen adýný baðýþla, ben dünyayý istemem Gözlerime bakarak bir tebessüm et yeter Bir kerecik evet de han, sarayý istemem Ara, sýra el salla, bir öpücük at yeter
Ýsterse ateþinle yanýp kavrulsun beden Ne gelen umurumda nede terk edip giden Yüce Tanrým deðilmi bize aþký lütfeden Uzat ellerini de, ellerimden tut yeter
Senin o gözlerinle can evimi süslerim Gül yüzüne bakarda ne ümitler beslerim Duruldukça durulur, deli dolu hislerim Açýldýkça üzerim, yorganýmý ört yeter
Yeter ki aþýðým de ben peþinde gezeyim Þu kalbimin rafýna bir resmini çizeyim Kaþýnda, saçýnda her tele þiir yazayým Teninin kokusuyla þu burnumda tüt yeter
Sen aþk doktoru olda benim gibi hastaya Ayrýlýk karýþmasýn hasret denen desteye Yüzünü görmesem de bir mektup at postaya Adres defterine benide ekle, kat yeter
Necati KEÇELÝ ÝZMÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
Necatik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.