Ney/le sýzar kalbe
ân/a sürüldüðünde zaman
ve kuyt/usunda bir kuyu
-âksi sedâ-
Yâ Vedûd!
Ýllâ Hû!
Ýllâ dem ve sükût
yâhut kýyâmet evveli
dile hüzün
çile yüzün
...Kime veylin, kime intizârýn
sabýr nev’inden inciler döküldüðünde gözlerinden
avuç içlerin makbûl olacak umulur ki...
meylin kime yâhut zârýn ?
Önce azal ki artasýn ardýndan
kimdir turâba ’ kum !’ deyû uyandýran?
...
Gözü nûr olana ve sözü huzur
Gönlü nûr dolana ve baktýðý huzur
Özü nûr barýndýrana ve âhiri huzur
Meftûn olmaklýða / þuur
Mecnûn olmaklýða / þiir
Meczûb olmaklýða / mâhir
Medyûn olmaklýða / zâhir
Memnûn olmaklýða / âhir
...Hû !
...Hayy !
/.
Nâz Revâ Nur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.