hasret ateþin yürekte yanýyor debreþtikce içte yaram kanýyor aklým varlýðýný burda sanýyor yýl oldu sefilim sen gittin gideli
ayrýlýðýn acýsý içimden çýkmýyor elim kolum kýrýk iþe bile kalkmýyor ölsem kapýmý açýp kimse bakmýyor zül oldu sefilim sen gittin gideli
hergün kokluyorum yastýkta terin ölsemde silinmez yürekteki yerin bahçeme diktiðin dikenli harýn gül oldu sefilim sen gittin gideli
seni kýrdýmsa kendim oklarým cansýz hayalini öpüp koklarým gezdiðin yerleri hergün yoklarým yýl oldu sefilim sen gittin gideli
aþýk diyari babanýn boynu büküldü bir darbe daha yedi yere yýkýldý beþ altý kýl kalmýþtý oda döküldü kel oldu sefilim sen gittin gideli
Sosyal Medyada Paylaşın:
osman ece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.