/Kimi der; “dünya fani,” sever; sevgi helaldir. Kimi giyer kefeni,býraktýðý melaldir./
Ne geç vakte kalaydým, ne de görmez olaydým Ne yurduna varaydým, halin sormaz olaydým Ne gezdiðin bahçede soluklanmak üzere Bilinmez bir lehçede göðsümü gere gere Karþýnda baðdaþ kurup oturmasaydým keþke Ne yalancý hülyayla kapýlmasaydým meþke Boz bulanýk dereden suyu içmez olaydým Namerdin köprüsüne varýp geçmez olaydým Ne bilimmez diyara ne eski mekanýna Gözleseydim yolunu, varmasaydým yanýna
Ne girerek dünyana soluduðun havayý Almadan göçsem dedim dün gece düþ içinde Bir anda görmez oldum ne güneþi ne ay’ý Kalýnca zindan gibi dað baþýnda bir inde
Geçerken dolu dolu olmayan saatler mi? Beni hüzne gark eden, yoksa boþ vaatler mi? Ne gerçekte olmayan, yaþamadýðým anlar Ne sözünü tutmayýp þu canýmý yakanlar Ne yeþeren dal gibi uzanan bir sarmaþýk Ne bahtsýz, karþýlýksýz seven garip bir âþýk Olmayýp da dünyada kalaydým ötesinde Ya da ölüp gideydim çürüyeydim bir sinde Aþkýmý ekmek gibi bölüp yiyen bireydim Bir gün göçüp gitmeden muradýma ereydim
Bir þahika üstünde siluetim yayarken Mehtaplý bir gecede bakýp yâre doyaydým Yârle sohbetler edip umutlara kayarken Ah o gözler, cennetim; içinde kaybolaydým
Ne sadaðýmdaki ok varýp hedefi yoklar Ne günlük meþakkatler, ne de eldeki çoklar Ne ince düþünüþten anlamaktadýr maþuk Ne gezdiðim yollarda doðmuyor bana ýþýk Kalýp karanlýklarda nedense tökezlerim Burnumda tütüyor yar, bilmezler ki özlerim Ne kimsenin iþine karýþmaktýr adetim Ne karýþýp fitneyle doldurmaktýr müddetim Yolun sonuna geldim bir karar anýndayým Yâr bir kere güldü ya ömrümce yanýndayým
/Çaðýr gelsin duyanlar, çaðýr, durma bugüne Gelsinler hep beraber baþlayalým düðüne(!)/
NÝLÜFER SARP____________18.EYLÜL.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.