İŞTE O ZAMAN ANLIYACAKSIN
elin tiriyor
yazamýyorsun son mektubu
gözlerinde akýyor yaþ kirpikler ýslak
dudaklarýn çatlak ,
titriyorsun
dizlerinin baðý çözülüyor
tenin ben beyaz kesilmiþ
seviyorsun sen söyliyemiyorsun
yüreðinde bomba patýlýyor aþktan korkuyorsun
korkak bir ceylan gibi,
kaçýyorsun uzaklara
içinde yaþýdýðýn fýrtýnan la
bir dünya kuruyorsun
sevdaný yanlýzlýðýna kurban ederek
gidiyorsun
korkuyorsun sen korkuyorsun
irkiliyorsun
sýzlýyor yüreðin deprem oluyor faylar patlýyor
aðaç gibi gövden ayakta amma dallarýn kopmuþ gibi
korkuyorsun sen
sevilmekten
sevmekten
korkuyorsun yazmaya
yaþarken gömüyorsun aþký sevdayý tabuta,
yanlýzlýða feda etmiþsin kendini,
duvarlarý dövüyorsun sen
aðlýyorsun ruhunla baþ baþa kalarak
sevmemek üzre töbe etmiþsin
el basmýþsýn en mukades sevda üzerine
kalbini kilitlemiþsin
ve anahtarý okyanus sularýna býrakmýþsýn
al ala bilirsen diyorsun
aðlýyorsun aðlýyorsun
kaç bin hainle boðuþarak yaþýyorsun
ürküyorsun ürküyorsun bir ceylan gibi,
sýrma saçýný topraða koyuyorsun
bin kez rüya görüyorsun
öpüldüðünü fark ediyorsun,
ve tekrar tekrar töbe ediyorsun sevmemeye
oysa kaçbin tövbe bozduk kaç bin kez göz göze geldik
aþktan kaçýþ yok
mutlaka kalbini çýz ettiren göze rastlarsýn
iþte o an tüm töve ve mukeddarat rafa kalkar
iþte o zaman beni anlýyacaksýn,
ÝRFAN KÖKTEN
3/12/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.