Bülbülün özlemidir aþýðýdýr hep gül
O her zaman her an arar durur gülü
Gülün ise bülbül hiç umurunda deðil
Toplamýþ leylak zambak ve de sümbülü
Hep gün etmekle meþgulken her gününü
Bunu gördükçe hüzünler sarýyor bülbülü….
Ah þu bülbülün çektiði zaten dili belasý
içindeki ise “GÜL`ün GÖNÜL YARASI”
Yaralanmýþ bitmiþ harab olmuþ sinesi
O da bilmiyor acep nedir bunun çaresi
Dokunmayýn O þimdilerde gülün dertlisi…
Bülbül tükenmiþ düþmüþ þimdilerde yollara
Onun yolculuðu belirsiz uçsuz sonsuzluklara
Diyeceði yalnýzca bir çift söz geride kalanlara
iyi gün dostu kötü günde bir bir yok olanlara
Biliyorum külfet oldum sýðmadým ben buralara
Gidiyorum rahat olun vay emeline kavuþanlara...
Senin sadece adýn gül sen diyen sine soldu
Gözün aydýn gülüm artýk þimdi dileðin oldu
Onca uðraþtan sonra bu bülbül yuvadan uçtu
Bak siz sevdasýz mekansýz býraksanýz da onu
O konacak bir gül dalý þimdi çoktan bulmuþtu…
Bendim sensiz olmaz deyip o kokunu özleyen
Yakaladýðým her fýrsatta gül gülüþü gözleyen
Sendin böyle olsun deyip böylesini isteyen
Bülbülü hiçe sayýp dost bildiklerine yeðleyen
Hadi gülüm buraya kadarmýþ þimdi artýk hoþçakal
Sen yine dost bildiðin sümbül leylak zambakla kal…!!!
“SEN YiNEDE DOST BiLDiÐiN LEYLAK ZAMBAKLARLA KAL”
Gurbetten Bir CAN / Gizemlikartal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.