Gözlerindeki yangýný gördüm dün gece
Alevler fecri sardý yaktý beni de derince
Bu yangýn bu dert sardý senide beni de
Gecenin en kuytu sessizliðinde mes ettim
Gözlerini sonrada yüreðinin sönmez alevlerini
Ateþ düþtüðü yeri deðil ataþe düþenleri yakar
Yanan gönülden nasýl bir rayiha sýzar
Mevla o gönül kokusuna meftun
Gel ey âþýk bu âþka birlikde yanmalý
Gönül kavruluyorsa dertle bunu melekler de duymalý