Vakit Tamam
Gün dönümündeydi sevdalar
Kâðýt suskun kalem üzgün
Satýrlarda anlamsýz koþuþturmalar
Ve dizeler katar katar hasret yüklü
AdI tükenmezdi oysa kalemin
Kaç aþk`i anlatmýþtý
Kaç sevda yarým kalmýþtý
Kaç hasretlikleri tüketmiþti
Þimdi kendi tükeniyordu yavaþ yavaþ
Kaðýt bir baþka aðlýyordu
Nasýl dayanabilirki ayrýlýða
Dur diyebilseydi keþke
Her aþk mutlu sonla bitmiyordu ya
Her aþkýn sonunda yoktu ya vuslat
Son satýrlarý idi kalemin
Tamamlamalý idi bu son þiirini
Ama ama olmadý yetmedi gücü
Caný çekildi yavaþ yavas
Bitti damarlarýndaki mürekkebi
Bir aþk ve bir þiir daha yarým kalmýþtý
Kaðýt çaresiz büktü boynunu
Masa sustu sandalye sustu oda sustu
Rüzgar son ýslýðýný çaldý kaleme
Vakit tamam þiir yarým söz yarým…
Gezgin_Sair 27/04/2010
Dostlugu ile O ici insan sevgisi dolu koskoca yuregi ile her zaman yaninmda olan sevgili Azade abime degerli yorumundan dolayi sonsuz mutesekkirim
Þiirimin düzenlemesini yapan Can Kardeþim Remziye Çelik e sonsuz teþekkürlerimi sunarým (04.12.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.