ölüm

gözlerim sürgülü güneþin kýrýk prizmasýnda
gök kesti uçurtmalarýn ipini
sustum kümelenirken kýrlangýçlar





eþdeðere yansýyan
bir oda dolusu kahkahadýr eþyalar
kapý gýcýrtýsýnda zaman
hiç kimse aralamadý yalnýzlýklarý
gölgem düþerken





dedim
kül olana kadar yanarým
bir yaðmur sonrasý soyundukça acýlardan
uyurum kollarýnda








Aysu






Sosyal Medyada Paylaşın: