Yoldan hergün, "Tak tak helva!", diye
Baðýrarak geçen, yaþlý amcanýn baðýrýþlarýný,
Güleç yüzlü bir dedenin kaðýt helvalarýný,
Sek sek oynarken söylediðim þarkýlarý özledim.
Gün batmak üzere ve evde kimse yokken,
Korkumu bastýrmak amacýyla,
"Annem gider mahalleye,
Babam gider kahveye,
Ýç babam iç arka üstü düþ!",
Diye þarký söylerken,
Arkamdan babamýn sessizce yaklaþýp,
"Aman da kýzým ne de güzel þarký söylermiþ!",
Diyerek, sevip okþadýðý günleri özledim.
Kedinin týrmalamasý üzerine,
Annemin kucaðýna sokulup,
Aðlayarak uyuyakaldýðým günleri,
Dut aðacýna çýkýp,
Bir elimde ekmekle düþücem korkusu içinde
Dut toplayýp ekmekle yediðim günleri,
Ablamýn bütün kýzýþmalarýna raðmen
Peþinden tin tin koþup gitmelerimi,
Aðbilerimin, "Periii, Periii ! Gel bak sana tahtadan araba yaptýk,
Önüne de ampul taktýk!", diye koþturarak gelip,
Beni mahalle arasýnda dolaþtýrdýklar günleri özledim.
Elektrik yokken gaz lambasýnýn ýþýðýnda,
Memlekete elektrikler geldiði zamanlarda da,
Elektrikler kesildiðinde mum ýþýðýnda,
Ders yaptýðým günleri özledim.
Annemin acýktýðým zamanlarda,
Elime minicik bir sýkma verip,
"Al bu da senin gibi minicik!",
Dediði günleri özledim.
Meðerse, ne güzel, ne sýcacýk,
Ne sevgi dolu bir çocukluk geçirmiþim !
(25/09/07 10:50)
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.