Batman Garı
Döndüm lê gûle batman’a vardým.
Batman’dan diyarbekir’e bir bilet aldým.
Kara tren bozuldu silvan düzünde.
O yalan yollarda hasretle kaldým…
Batman garýnda altý donuk yüz... Çýðlýk ve hýnç böyle topraklar boyu; gökyüzünde turnalar ve gri... Ay ýþýðý geceyi ayartacak birazdan. Batman garýnda altý donuk yüz...
Birinci yolcu soluksuz; sanki ayazlarda yaralý bir geyik göðsü. Ýkincisi sevdalý: ‘Sen beni bir kez olsun sevmedin/Habar saldým gecelerde gelmedin,’ gibi kahýr yüz. Üçüncüsü bir kadýn:De ki þakaðýnda dolunay Dicle’nin.Dör- düncüsü tekmil temsili bakýþ, sanki kurþunlanmýþ bir türkü Tendürek daðla- rýnda.Beþincisi kandýrýlmýþ çocuklar gibi; yükü yataðý, kasketinde ter. Altýn-cýsý ben; daðlý yaralar, yaralý daðlar gibi..
Batman treni bir feryat gibi gardan çýkýyor.Terli akþam alacasý trene vuruyor, tren yollara... Ay öksüz bir geceden geçiyor ve biz, öksüz bir gecede ayýn altýndan geçiyoruz...Gecenin terli göðsünde bir deli türkü: “Ahmedê lê vayêê / Hesênê lê vayêê! ”Bu türkü... Bu ne türkü? Türkü deðil, çýðlýk bu; göðünden koparýlmýþ gibi mavinin...O mavi? Ulan o bizim mavi! Mavide eþkýyalar da yitirmiþler tüfeklerini...
Boþ vagonlar yollara düþmüþ batman düzünde. Gecenin göðsünde bir deli türkü... Ýþte Gevaþ, uzaklarda yarasýyla susuyor, geride þark çýbanýyla Batman’ýn göðsü, Silvan düzünde ateþler yanýyor... Bir ihtiyar: “Biz ne doð- muþuk ki” diyor: “Ne ölek kardaþ! ”Batman treninde altý donuk yüz...Çýðlýk-
lar oturmuþ gözlerinde büyüyor…
O saat Sirkeci’de martýlar, aç çocuklarý o uzak sularýn. O saat Beyoðlu hýnca hýnç, Kýzýlay sersem! O saat nasýlsýn Yalova feribotu, Buca dolmuþu, Üs- küdar iskelesi? O saat Bodrum kalesi daha sperm kokuyor... Çingene çadýrlarýn- da çengi çalýyor... O saat Köln’de bir mülteci sessizce hýçkýrýyor...O saat gece- de son orospu bir türkü tutturmuþ rüzgâra kaþý... Bir adam Adana’nýn bulvarýn- da kusuyor... O saat Artvin’de bir öðretmen gecikmiþ düþlerini dövüyor…
O saat tarihin alnýnda ter, insanlýk vahþetin gözlerine baka baka susuyor...O saat gecede bir kahpe kurþun, Diyarbakýr’ýn göðsünde bir adam düþüyor!
“Boþuna çýrpýnma gökyüzü: Yurdum kadar aðlayamazsýn…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.