Aşk Bize Küstü
I
Biz bu kentlere sýðdýk da,
bu kentler bize sýðmadý Asiya!
Ve bir çýðlýk gibi günlerin çarmýhýnda;
arttýkça yalnýz, sustukça silik...
Ay ýþýðý gölgeleri büyüttü,
son kuþlar da vuruldular daðlarda.
Yakamozlarý söndü sahillerin, ýþýklarý evlerin;
çaðýn vebalý gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnýzlýk.
Kaldýk...
Kýrýk bardaklar gibi,
içilmiþ sulardan geride buruk bardaklar gibi...
II
Düþler artýk ölü çocuklar doðuruyorsa,
sevgiler boðduruluyorsa kürtajlarda
ve daha eskimemiþ tüfeklerle
ordusu bozguna uðramýþ askerler gibi kalýp,
bozuk paralar gibi yuvarlanýyorsak kaldýrýmlarda,
bir bedeli vardýr elbet cennetini çaldýrmanýn;
ömrünü yetim bir bebek gibi býrakmanýn
bulvarlara,
bozgunlara
ve yanlýþ yalan aþklara…
Bir bedeli,
bu kuþatmalarýn, ilkyazlarý kurþunlatmalarýn...
Biz bu kentlere sýðdýk aslýnda,
bu kentler bize sýðmadý Asiya,
ah, son kuþlar da vuruldular daðlarda!
III
Ay ýþýðý gölgeleri büyüttü.
Mutluluk oyununa geç kalan ölü kuþlarla geldim.
Geldim... Kýrýk bardaklar gibi,
içilmiþ sulardan geride buruk bardaklar gibi…
Ve ömürlerimizde bin kasvetle upuzun
sefalet seferlerinin ayazý;
belki yalnýz geçireceðiz artýk kim bilir,
batan gemiler gibi yiten aþklardan geride,
kalan her kýþý, güzü ve yazý.
Ay ýþýðý gölgeleri büyüttü.
Ayrýlýklar eskidi, biz eskidik,
aþk bize küstü Asiya...
IV
Belki de uzun sürecek bu bozgunun saçaðýnda,
sen þarkýlarýný sesine yasla
ve býrak beni de usulca
apansýz bir yalnýzlýða!
Ay ýþýðý gölgeleri büyüttü,
büyüdü ölüm
ve biz küçüldük Asiya…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.