Aşkın Radyoaktivitesi
Aþký duydum mu bir baþýma kalýyorum
Kasýklarýmý ovuyorum bir güzel
En küçükleri var ya ayak parmaklarýmýn
Ýlk peþin onlarý görüyorum.
Bir çelik mavisi damar tam da çenemin üstünde
Çoðu zaman gün ýþýðýnda seçtiðim
Týp týp atýyor yüzümün kenarcýðýnda
Saçlarým kapkalýn geliyor elime.
Gündüzün, ama tam gündüzün oluyor bu iþ
Kirlerim, pis kokularým bellýyken iyice
Soluyup dururken, birþeyler geçirirken aklýmdan
Uzanýp kalýyorum ta pencerenin dibinde.
Yukarýyý düþünüyorum, bir aþaðý katta oluþumdan
Dört duvar, bir buz dolabý, naylona benzer bir gök
Bütün o zehir gibiliði soðumus seylerin
Anlýyorum bir aþk akýmýdýr dolanýyor üstümde.
Durmadan aþklanýyorum ama hep böyle
Karanfiller gibi taze omzum, dizlerim, ayaklarým
Toplanýp gidiyor derken o deli fiþek þey
Gün gibi parlýyor týrnaklarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.