Hasretini yazýyorum bu akþam yalnýzlýðýma Derdimin bitmeyen kadehi oluyorsun Ýçiyorum seni bu akþam derdimin mezesi oluyor ömrüm Hasretini yazýyorum yokluðunun baharýnda
Bir yudum mutluluk görünüyor ufuklarda Adýn düþüyor dudaklarýmýn arasýndan Titriyor bedenim susuyorum yalnýzlýðýmla Sana yanýyorum yalnýzlýðýmýn mahkûm yetinde
Seni yaþýyorum yüreðimin derinliklerinde Ve gözlerimden yaþ oluyorsun düþürmeye kýyamýyorum Varlýðýný arýyorum yudum, yudum içtiðim bu kadehte Gözlerim her an gelecekmiþsin gibi kapýda
Yoksun iþte hasretin vuruyor benliðimi Ölümler bekler beni tabutum hazýr kefenim karadan Yoksun iþte senin hasretin idam ediyor benliðimi Neden yoksun yaný baþýmda neden yoksun kýyýmda
Umut dedim sevda dedim ömrüm dedim Varlýðýndý benliðimi bu dünyada ayakta tutan Seni anlatýyorum bitmiþ kadehime Derdim oluyorsun dað gibi büyüyorsun içerimde
Sen büyüdükçe ben yok olmaya baþlýyorum Seni arýyorum masumca bakan gözlerimle Hasretinin zindanýndayým tabutum omuzlarda Ben varým tabutun içinde birde senin hasretin
Yanýyorum bitiyorum toprak olma yolundayým Ama sen sen yoksun iþte yalnýzlýðýmýn bu akþamýnda Kadehim bitmek üzere artýk içmeyeceðim Kadehimi hasretinle doldurup
Zehiri katýp seni þerbet diyip içeceðim Hasretini ömrüme yazýyorum yazýlmýþ kaderim diye Ben senin bu hasretinin son yolcusuyum Bulunduðum mekândan garipler mezarlýðýna
Hadi þimdi mutluluklarý yaþa ben yokken Nasýlsa hasretinle öldürdün beni yar… Sosyal Medyada Paylaşın:
gevdan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.