Yürüyorum karanlýk sokaklarda Bana eþlik edecek tek bir ýþýk yok Hafiften rüzgar esiyor , üþütüyor tenimi Gökyüzü karabulutlar içinde Hafiften yaðmur yaðýyor , saçlarmýn üstüne Hangi yöne baksam anýlarýn gizli Çok dertliyim , bu þehrin sokaklarýnda Sýkýyor beni bu þehir , hasret yüklüyüm Yürüyorum karanlýk , ýssýz sokaklarda Ýçimdeki ruh öyle sevmiþ ki seni Kara bir gemiye benziyor Okyanuslarýn o deli o çýlgýn dalgalarý arasýnda Boðulmak üzereyim Iþýk ol kurtar beni Güneþ doðuyor içime , senin olmadýðýn bu þehre Merhaba bile diyemiyorum ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Kübra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.