Bir Avuç İlkel Karmaşa
hey
yýldýrým gözlü þair
ben size dönerken hýzla yüzümü
siz
neden ýrzýna geçtiniz þiirlerimin
paslý iðnelerinizden yanaklarýma yaðan yaðmur da aldý nasibini
oysa denizdi bir adýnýz…
yoksa
ipi kesilen sözcüklerimin
yenice biten bir kasým sabahýnda ölüþünü izlemek miydi son fantaziniz?
bakýnýz
kehribar sarýsý tespihlerde kaldýk
baþka dünyalar gibiyiz
çekmekle biterse evet bitecek bir gün ecir günlerimiz
genlerimizde bir beyaz düþ
birleþmeye hazýr/kuyruklu bir yýldýz
gelirseniz
ütülenecek buruþuk anýlarýmýz
iterseniz düþecek yalçýn kayalardan aþaðý
o aþaðýlýk inadýnýz
ben
beton dökünce kalbimin toprak yollarýna
........akýn içeri
o büyük zamanlarda
tarih olalým
elmas tasmalar takýp boynumuzun acýlý boðumlarýna
aþk’ýn yasaklý ülkesinde anadan üryan,
hayallere balýklama dalalým
öyküsel bir bað bozumu kýrsýn þifremizi
kan içelim bu gece
yok
bu hiç adil deðil
hep buçuklarda duruyor saatin âþifte ibresi
bir dil yarasýna kesik atmak/açmamýþ bir gül yapraðýnda
yalnýz bir çiy olmak koyuyor be usta
elmada izinsiz yaþamak sanki ikimize kurulan bir tuzak
atlý karýncada þarký söylerken kesilmesi aniden elektriklerin
ya da
düþmek dönme dolaptan
uçan bir balonun ipinden asýlmak gözlerinizin göðüne
oysa sahanda yan yana duran iki yumurta sarýsýydýk düne kadar bugünse
giderek izleri silinen sürek avý
ve
bir avuç ilkel karmaþa..
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.