Klasik bir söz aslýnda, aniden herkesin aðzýndan çýkabiliyor,
Günün sonunda gelindiðinde ayný þekilde düþünülebiliyor,
Önemli olan geçmesi deðildir belki de, geçenlerin ne olduðu,
Yahut geride býrakýlan olay örgüsünde nelerin saklý olduðu…
Benim nasýl geçti acep, içinde piþmanlýk duyduklarým var mý?
Sorulan sorulara verilecek cevaplar da belki bir yerlerde saklý,
Onlarý bulunduðu yerden alýp olmasý gereken yere saldýðýmda,
Ýçinden çýkamayacaðým bir arena uzanýyor yeniden ufkumda…
Geçen günlere deðil de ama yaklaþan saatlere bakmak gerek,
Orada bulunanlar her neyse yeni baþtan hizaya sokmak gerek,
Belki acelesi var zamanýn, bir an önce uzaklaþýp saklanmak için,
Belki de hiç vakit kaybetmeden ilerliyor, menzile ulaþmak için…
Bu gün de böyle geçti, yarýnýn nasýl geçeceði belli deðil þu an,
Yarýndan önce bugünden sonra yapýlacaklar neyse de zaman,
Ýlacýdýr yapýlacaklarýn, önce yavaþ yavaþ acele etmek lazým,
Sonra da belirsizlerde kaybolan yýllara bakýp üzülmek lazým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.