Yanýmdan geçerken bir tuhaf baktý, Arzulu ve davetkardý mutlak. Bense neden sonra farkýna vardým, Böyle iþler bizden ne kadar uzak.
Þimdi Ha baþýmý taþlara vurmuþum, Ha düþmüþüm geceyle sokaklara; Kimbilir ne zaman karþýlaþýrým, Hem tanýyacaðým da þüpheli bir daha.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Behçet Necatigil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.