tavşan

Küçücük bir odanýn
Sobasýnda ýsýtýyorduk biz
Hayatý eskiden..

Tanýdýk tanýmadýk
Kim gelse ýsýnýrdý
Odanýn küçüklüðünden..

Nefes alsan duyulur,
Sýr gizlesen bilinirdi
Ve kimse ayrý kalamazdý
Kimseden..

Gülsen gülünür
Aðlasan görülürdü
Bilinirdi bir baþýna yüklendiðin yük
Çünkü
Aðlayamazdýn gizliden..

Küçücük odalara büyük
Düþler sýðdýrmayý
O zamandan bilirim ben..

O zamandan bilirim
Küçücük dünyamýn
Dýþýna çýkabileceðim
Tek yolun
Pencereler olduðunu
Dýþarda kar
Ýçerde har
Camda tavþanlar
Altmýþikiden..

Annemi
Babamý
Kardeþimi
Alýp arkama
O altmýþikilerin içinden
Çýkar gelirdim
Yanýna
Katýp yüzüme
Evden getirdiðim
Bir parça
Tebessümden..

Sanýrdým ki
Dünyan
O altmýþikilerden
Görüldüðü kadar net..
Sanýrdým ki
Geliþime duyduðun;
Minnet..
O kadar sýcakken içerisi
O kadar ýsýnmýþken ben
Ve o kadar berrakken
Tavþanlar
Nasýl gelirdim
Seni
Görmezden..

Ah annem..
Öðretmedin bana
Hayata tutunmaya çalýþýrken
dýþarýda unutulabileceðini
Kalplerin
Neden?!!


Göremedim bak
Onun beni sevmediðini
Onca kýþýn ayazýný
Isýtmaya
Çalýþýrken..
Sosyal Medyada Paylaşın: