Hazan

Hep hazan yaþadým ömrümde
Umutlarý dökülmüþtür gönlümün
Hüzzam þarkýlar söylerken dilim
Farkýnda olmaz kimse üzüldüðümün

Gün oldu yaþ olup aktýn gözümden
Acý oldun çok kez yüreðimi yakan
Dertlerin içinde kývranýrken her gün
Sen oldun el gibi uzaktan bakan

Neþeyi de tattým bir an bile olsa
Arkasý gelmedi talihim gülmeyince
Elimde kaldý tüm tutunduðum dallar
Böyle oluyormuþ kader istemeyince

Hüseyin Eðripala

Sosyal Medyada Paylaşın: