Yeþil kapýnýn ardýnda duyulan Buram buram Karanlýðýn kokusuydu Soðuk karlý gùnden sonra gelen Çýlgýn gùneþin acýlý bakiþlarýný özlemekteyim Kiþ bitmeliydi bende Çiçekler açmalýydý içimde Olabildiðince uzanan papatyalarýn Nedense boynu búkùktù bugùn Bakýþlar sancýlý Giden beyaz ardýndan Taktýðý tùl rengi sabahlarda
Daha gùn doðmamiþtý, akþam da olmamiþtý Nereden çýktý bu tútùn kokusu Ciðerlerimin en derininde duyduðum Peki ya gözyaþlarýma ne oldu Havada bulut da yoktu Nereden çýktýbu yaðmur Yúrekten gözpýnarlarýma sùzùlen
Akþamýn alaca karanlýklarýnda Yùrek yine çikmýþtý sonsuz yolculuklara Ara sokaklarda kimliðini arayan yorgun bedenlerde Yeþil kapýnýn ardindan duyulan Karanlýðýn kokusu deðildi bu defa Son sözleri biten Ölùmùn hùzùnùydù Yúrekleri aðlatan ,,,YUNUS Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.