Bülbüller Hayâ Eder
Dava deyip saldýrýr, hedefinde bu gün ben,
Göz kararmýþ bir kere, kör basiret ne desem.
Akýl terki diyarda, hayalleri teneke
Bir kuru sevda ki gör, sevdalara pür leke.
Mevlana’ya laf atar? Moðollarla barýþýk,
Üzülsem mi gülsem mi kafam karmakarýþýk…
Akif te çok çekmiþti ve yarasý derindi
Tutturmuþ bir ham hayal bilmem kime yerindi.
Bülbüller hayâ eder Þeb-i aruz dinlerken
Göreceksin ceddini semazenle inlerken
Mevlana’dan rengârenk… Cennet ararsan cennet
Yýldýzlar cezbelendi Mecusi’ye de himmet
Ýnançsýzlýk içinde yüzerken bak sineler
Yavrular tiner çeker ve sarsýlýr analar
Peki, sen ne yaptýn sen? Anlatsana hünerin!
Kaleminde hezeyan ne desem ben aferin
Nasýl da gürlüyordun býyýklarýn titrerken
Ve kendimden utandým, Çamlýca’ya giderken
Bülbüller hayâ eder Þeb-i aruz dinlerken
Göreceksin ceddini semazenle inlerken
Mevlana’ya eþ olmuþ savuruyor naneler
Adam büyük baþ olmuþ hep ayný teraneler
Duydum ruhum sarsýldý ayrýlýk pençesinde
Der “Mevlana Türk deðil” Mesnevi lehçesinde
Akif de Arnavut’muþ ki marþýmýn hür sesi…
O Arap ki köleyim Güllerin Efendisi
On dört asýr yaþadýk Türk Arabî Farisi
Sarýl vatana sarýl, hikâyedir gerisi
07.03.2006 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.